Rabu, 30 November 2011

Mugia Janten Lenyepaneun 11

Ku: Wangsa Urang Subang Pituin pada 12 Agustus 2011 jam 6:27

Ulama salaf sasauran:

Rubba 'Amalin Shoghirin Tu'dzimuhun-Niyyatu, Wa Rubba 'Amalin Kabiirin Tushghiruhun-Niyyatu

"Loba Amal nu enteng bentukna jadi gede ajenna ku akibat (alus/ikhlasna) niat, sabalikna loba amal nu beurat jadi leutik ajenna ku sabab (goreng/salahna) niat".

Niat, iradah (kahayang) atawa Qashad (maksud) teh minangka dorongan rasa nu tumuwuh dina hate-hate manusa nu mangaruhan pikeun milampah hiji pagawean atawa ucapan-ucapan nu tangtu. Niat oge minangka ukuran amal hiji jalma, tegesna nu bakal jadi ukuran ditarima atawa henteuna amal hiji jalma mungguhing  Allah bari nu jadi ukuranana teh ku kaikhlasannana.

Kajaba ti eta, niat oge minangka titik awal tina sagala amaliyah perbuatan, perjuangan jeung sajabana ti eta, nu eta niat teh minangka ukuran nu bakal nangtukeun ngeunaan hade jeung gorengna hiji lampah atawa ucapan hiji lampah nu dilakonan.

Para Ulama kalayan nyarande kana katerangan, ngajarkeun ka urang yen dimana urang milampah hiji pagawean ibadah  boh nu sifat ibadah wajib atawa ibadah sunah, mun seug ngedalkeun niat teh kudu ditungtungan ku kecap "Lillaahi Ta'aala" (karana Allah Ta'aala).  Ieu teh minangka isyarat yen urang diperedih sangkan nancebkeun kaihklasan dina tiap-tiap ibadah nu dilakonan, tur hal ieu oge minangka hiji bukti tina ikrar urang saban-saban urang shalat, nyatana dina aosan do'a Iftitah (bubuka) ku kalimat:

Inna Sholaatiii Wa Nusukii Wa Mahyaya Wa Mamatii Lillahi Robbil 'Aalamiin

"Saestuna Sholat abdi, ibadah abdi, hirup abdi oge maot abdi eta sadaya kagungan Allah Pangeran sadaya alam"

Kanjeng Nabi S.A.W. ngadawuh dina Haditsna nu diriwayatkeun ku Imam Bukhari sareng Imam Muslim, nu sumber datangna ieu Hadits ti Amiril Mu'minin Abi Hafs Umar bin Khaththab R.A.:

"Saeastuna sagala amal perbuatan gumantung kana niat, tur saban-saban jalma bakal ngahontal nu jadi udaganana diluyukeun reujeung niatna, sing saha nu hijrah estu nuju ka jalan Allah sareng Rosul-Na, maka hijrahna pasti bakal nuju ka Allah sareng Rosul-Na, jeung sing saha jalma nu hijrahna ukur ngudag kana kadunyaan, atawa pikeun ngawin hiji awewe, maka hijrahna ukur nepi kana naon nu diniatkeun ti awwalna" (H.R. Imam Bukhari & Muslim).

Asbabul  wurud atawa asal mula lungsurna dawuhan Kanjeng Nabi S.A.W. ieu, nyaeta nalik Rosulullah S.A.W. hijrah ti Mekkah ka Madinah, nu satuluyna dituturkeun ku para Shahabat. Aya diantarana hiji lalaki nu milu hijrah nu ngaranna Ummu Qais nu manehna geus buleud tekadna pikeun milu hijrah, ku sabab aya hiji wanoja nu jadi bebenena mere syarat, daek dikawin asal dikawinna ditempat dimana Rosulullah S.A.W. sareng para shahabat sanesna Hijrah, nya ku akibat syarat ieu  Ummu Qais jadi kapaksa hijrah ti Mekkah ka Madinag sasarengan sareng Rosulullah S.A.W.

Nya perkara ieu teh dilaporkeun ka Rosulullah S.A.W. naha hijrah nu samodel kitu teh meunang pahala atawa henteu ?. Rosulullah S.A.W. ngawaler ku dawuhana nu kaunggel dina Hadits di luhur.

Jadi, miturut Hadits ngeunaan niat ieu, mere kacindekan yen saban-saban amal hiji jalma eta gumantung kana niatna. Tegesna, yen saban amal kudu didadasaran ku niat. mun seug niatna ikhlas karana Allah maka eta amal bakal ditampi ku Allah, sabalikna mun seug eta niatna kaeunteupan ku hal-hal nu sifatna harepan saba'dana migawe hiji amal atawa miharep pamrih tanpa didadasaran Lillahi Ta'ala, maka hasilna ukur samet nepi kana naon nu piharepna. Nu kudu jadi kahariwang urang dimana urang migawe hiji amal ibadah hasilna ditolak ku Allah ku sabab niatna henteu karana Allah.

Imam Yahya An-Nawawi Rohimahullohu Ta'aala sasauran, yen amal hiji jalma teh digolongkeun kana tilu rupa:

Nu kahiji amalna Hamba Sahaya (budak beulian), nyaeta migawe hiji amal sabab sieun ku nu jadi dunungan, mun seug meredeka atawa bebas teh bisa bae henteu karana sieun deui ku dunungan dina migawe hiji perkara teh, henteu nutup kamungkinan bakal beda deui niatna, sabab motivasi awal manehna daek migawe hiji perkara teh dumeh keur jadi budak, tegesna Amal samodel kieu teh lir ibarat migawena hiji jalma kana hiji perkara karana hayang katenger wungkul, karana diparentah wungkul, mun seug dunungan teu aya atawa teu aya parentah mah geus pasti moal daek migawena, jadi euweuh hidengna, euweuh kasadaran nu tumuwuh dina dirina dina migawe hiji perkara teh, estu asa kapaksa bae atawa asa dipaksa.

Nu kadua, amal sodagar atawa amal tukang dagang, nyaeta migawe hiji amal sabab miharep upah, ngalap kauntungan, ngudag kana pangbibita jeung hasil, jadi mun seug euweuh pangbibita atawa teu katenger upah satutasna migawe hiji perkara pasti embung migawena. Tegesna, amalan jalma nu golongan kadua ieu mah, saban-saban migawe hiji perkara hiji nu jadi udagan nyata upah, atawa pamrih, euweuh kasadaran nu saestu nu tumuwuh dina dirina dina migawe hiji perkara. Mun dina Ibadah mah jalma samodel kieu mah saban-saban migawe hiji amalan ibadah, dua nu jadi udagan mun teu miharep surga nya sieun kana naraka, teu aya saeutik oge nanceb dina atina  Ikhlas Lillaahi Ta'aala.

Nu Katilu amal jalma nu merdeka, nyaeta migawena hiji perkara teh estu minangka bukti babakti diri, teu aya pamrih nanaon, tegesna henteu ningali kana upah atawa wawales, nu penting mah migawe heula perkara, anapon ngeunaan diupah atawa henteu, eta mah henteu  jadi udagan teuing. Jalma nu samodel kieu, dina migawe hiji perkara estu tumuwuh dina kasadaran diri henteu asa kapaksa, atawa asa dipaksa, estu mukhlis tumuwuh dina sanubari pikeun salawasna babakti diri pikeun salilana nyebakeun raga, tur sadar kana hak jeung kawajiban bari ngajaga sapapaosna.

Golongan jalma nu katilu manjing kana Dawuhan Allah dina Qur'an Surat Al-Bayyinah ayat 5:

Wa Maa Umiruu Illaa Liya'budullooha Mukhlisiina Lahud-Diina Hunafaa'a  Wa Yuqiimush-Shalaata Wa Yu''tuz-Zakaata Wa Dzaalika Diinul-Qoyyimah

"Padahal maranehna teu ditimbalan salian sangkan aribadah ka Allah kalayan ngaikhlaskeun agama karana Manten-Na, jeung nyingkahan lampah sasar sarta ngadegkeun shalat, nyumponan zakat, sabab eta teh agama anu lempeng" 

Rosululloh S.A.W. ngadawuh:

Akhlish Diinaka Yakfikal-Qoliilu Minal-'Amali

"Masing Ikhlas anjeun dina ngajalankeun (amaliyah) kaagamaan anjeun, maka amal anjeun nu saeutik bakal jadi cukup pikeun anjeun" (Al-Hadits)

Wallohu  Wa Rosuluuhu A'lam.

Subang,11082011

Tidak ada komentar: